معنی کاربن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کاربن. [ب ُ] (فرانسوی، اِ) کاربون. کربن. عنصر الالماس. جسم بسیطی که متبلور و بی شکل بصورت الماس و زغال سنگ در طبیعت یافت میشود. || زغال.

(بُ) [فر.] (اِ.) کربن. کاغذ، کاغذی است که یک طرف آن رنگی است و آن را برای کپی برداشتن در هنگام نوشتن مورد استفاده قرار می دهند.

نوعی کاغذ به رنگ‌های مختلف که برای تهیۀ چند نسخه از یک متن بین کاغذهای سفید گذاشته می‌شود و در این صورت آنچه در کاغذ رویی نوشته شود، به کاغذهای زیرین هم منتقل می‌شود،

کاغذ کپی

کاربون، جسم بسیطی که متبلور و بی شکل بصورت الماس و زغال سنگ در طبیعت یافت می شود، کاغذ کپی