معنی کارگزاری در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کارگزاری. [گ ُ] (حامص مرکب) عمل. کفایت. || شغل کارگذار. جای کارگذار. || (اِ مرکب) بنگاه هائی است که معامله ٔ اشخاص را بر عهده گرفته برای خرید و فروش خانه یا سایر راهنمائی مزد گرفته و کاری انجام میدهند. (فرهنگستان).

شغل و عمل کارگزار،
مؤسسه‌ای که واسطۀ خریدوفروش املاک و سایر معاملات می‌شود،
(سیاسی) [منسوخ] محل استقرار کارگزار،

نمایندگی خرید و فروش

بخش اداری یک حکومت یا سازمان بین المللی، تشریفات اداری مربوط به ارسال محموله، عمل و کفایت، بنگاه هایی است که معامله اشخاص را بر عهده گرفته برای خرید و فروش خانه یا سایر راهنمایی مزد گرفته و کاری انجام می دهند، نمایندگی خرید و فروش

آژانس

عاملی، کارگشایی، ماموریت، مباشرت