معنی کامجو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کامجو. (نف مرکب) جوینده ٔ تمتع و عیش و عشرت. (ناظم الاطباء). رجوع به کامجوی شود:
وصل زن هرچند باشد پیش مرد کامجو
روح راحت را کفیل و نقد عشرت را ضمان.
اوحد سبزواری.

(ص فا.) خوش گذران.

کامیاب

خوشگذران، عشرت‌طلب، عیاش، کامران، کامروا، کام‌طلب، مرادطلب، هوس‌ران، هوسباز،
(متضاد) نامراد

جوینده تمتع و عیش و عشرت برمراد و آرزو رسیده