معنی کانی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کانی. (ص نسبی) منسوب به کان یعنی معدنی. (ناظم الاطباء).

کانی. (ع ص) نام گذارنده به کنیه. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

کانی. (اِ) در کردی یعنی چشمه و در نام بسیاری از دهات مغرب ایران ظاهراً بهمین معنی است.

کانی. (اِخ) ابوبکر... از شاعران متأخر عثمانی بود. شاعری قلندرمآب و لاابالی بشمار می رفت و سرانجام به فرقه ٔ مولوی پیوسته ومنزوی گشت و در سال 1206 درگذشت. دیوان مرتب و منشآت و هزلیات و لطایفی دارد. (از قاموس الاعلام ترکی).

کانی. (اِخ) ابوبکر... از شاعران ترک و نثرنویسانی بود که سعی داشتند از نفوذ فارسی در تألیفات خود احتراز جویند و ادبیات ترک را از نفوذ کلمات بیگانه پاک گردانند (1712-1792 م.). (از اعلام المنجد).

معدنی، موادی را گویند که در طبیعت از معدن استخراج می شوند و به صورت ترکیبات مختلف هستند و معمولاً عنصر و ماده مفید آنها را پس از تصفیه از ترکیب معدنی خارج می کنند؛ ترکیبی که در طبیعت وجود دارد و به همان صورت از معدن ا [خوانش: (ص نسب.) منسوب به «کان »، ]

مربوط به کان، معدنی،
استخراج‌شده از معدن،
(اسم) (زمین‌شناسی) مادۀ طبیعی با ترکیبات شیمیایی و خواص فیزیکی معیّن،

سنگ معدنی

از توابع پنجک رستاق منطقه ی کجور، بگذار، اجازه بده

(صفت) منسوب به } کان { معدنی. توضیح موادی را گویند که در طبیعت از معدن استخراج میشوند و بصورت ترکیبات مختلف هستند و معمو عنصر و ماده مفید آنها را پس از تصفیه از ترکیب معدنی خارج میکنند ترکیبی که در طبیعت وجود دارد و بهمان صورت از معدن استخراج شود، سنگهای فلزی معدنی که در معدن با نا خالصیهای دیگر مخلوط هستند و باید جهت استخراج فلز تصفیه شوند کلوخه سنگ معدنی. یا کانیها. (اسم) ترکیبات مختلفی که در طبیعت وجود دارند و تشکیل ذخایر معدنی را میدهند معدنیها.