معنی کتابچه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
کتابچه. [ک ِ چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) کتاب کوچک. (فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء). || در تداول امروز دفتر سفید کوچک بقطع خشتی یا رقعی و کوچکتر برای تحریر. اوراق سفید که بر هم نهند و بشکل کتاب مجلد و صحافی کنند برای تحریر. || طومار یا دفتر مالیات که مستوفی در آن میزان درآمدهای مالیاتی یک ناحیه را می نوشت. (فرهنگ فارسی معین). و این اصطلاح امروز منحصر به دفترچه ٔثبت درآمد ممیزی املاک مزروعی است.
دفترچه، جزوه، کتاب کوچک. [خوانش: (کِ چِ) (اِ.)]
کتاب کوچک،
دفتر، دفترچه،
جزوه، دفتر، رساله، طومار
نامک (اسم) کتاب کوچک، طومار یا دفتر مالیات که } مستوفی { در آن میزان درآمد های مالیاتی یک ناحیه را مینوشت