معنی کتابچه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

کتابچه. [ک ِ چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) کتاب کوچک. (فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء). || در تداول امروز دفتر سفید کوچک بقطع خشتی یا رقعی و کوچکتر برای تحریر. اوراق سفید که بر هم نهند و بشکل کتاب مجلد و صحافی کنند برای تحریر. || طومار یا دفتر مالیات که مستوفی در آن میزان درآمدهای مالیاتی یک ناحیه را می نوشت. (فرهنگ فارسی معین). و این اصطلاح امروز منحصر به دفترچه ٔثبت درآمد ممیزی املاک مزروعی است.

فرهنگ معین

دفترچه، جزوه، کتاب کوچک. [خوانش: (کِ چِ) (اِ.)]

فرهنگ عمید

کتاب کوچک،
دفتر، دفترچه،

مترادف و متضاد زبان فارسی

جزوه، دفتر، رساله، طومار

فرهنگ فارسی هوشیار

نامک (اسم) کتاب کوچک، طومار یا دفتر مالیات که } مستوفی { در آن میزان درآمد های مالیاتی یک ناحیه را مینوشت

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر