معنی کرایه نشین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
کرایه نشین. [ک ِ ی َ / ی ِ ن ِ] (نف مرکب) اجاره نشین. (یادداشت مؤلف). آنکه در خانه و جایی که کرایه کرده است اقامت کند. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(~. نِ) (اِ.) مستأجر.
فرهنگ عمید
مستٲجر
فرهنگ فارسی هوشیار
سلاک نشین (صفت) آنکه در خانه و جایی که کرایه کرده اقامت کند.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.