معنی کرخت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کرخت. [ک َ رَ / ک َ رِ / ک ِ رِ] (ص) کرخ. بی خبرشده و بی حس و بی شعور گردیده اعم از انسان و اعضای انسان. (برهان) (آنندراج). سِر. خدر. بی هوش. (ناظم الاطباء): سرما دست و پایم را کرخت کرده بود. (تحفه ٔ اهل بخارا). رجوع به کرخ شود. || به مجاز بر درشت و ناهموار اطلاق کنند. (آنندراج):
از بس که مرغ دل به چمن هرزه نال بود
وصل گلی نیافت ز صوت کرخت خویش.
علی خراسانی (از آنندراج).
شیره ٔ انگور را بهر کسان ریزد به خم
باده نوشی کی کند طبع کرخت باغبان.
علی خراسانی (از آنندراج).

بی‌حس

بی‌حس، تخدیرشده، خدر، خواب‌رفته، سست، کرخ

(صفت) کرخ: } شیره انگور را بهر کسان ریزد بخم باده نوشی کی کند طبع کرخت باغبان ک ‎{ (علی خراسانی)