معنی کرنی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کرنی. [ک ُ ن ِ] (اِخ) پی یر. از شعرای نامی فرانسه است. در سال 1606 م. در شهر روئن متولد شد. پدرش خواست او به کار وکالت مشغول شود، اما وی طریق شاعری پیش گرفت و با انتشار آثاری چون ملیت و بیوه زن و کنیز و میدان سلطنتی و مده و سید به اوج شهرت رسید. قطعه ٔ سید از نظر افکار بدیع و سبک تازه چنان مشهور شد که دیر زمانی بر سبیل مثال می گفتند فلان چیز در خوبی چون «سید» است. با انتشار «هراس ها» و «سین نا» قدرت طبع و قریحه ٔ وی به بالاترین مرحله رسید. آخرین شاهکار او قطعه ٔ رودگونه است. کمدی «دروغگوی » وی فتح بابی در نمایشنامه های فکاهی و خنده انگیز و سرمشقی برای مولیر بود. وی در سال 1684 م. درگذشت. (از مجله ٔ آینده ترجمه ٔ نصرﷲ فلسفی سال دوم).

می خواهی چه کار کنی؟ برای چه می خواهی؟

نام مرتعی واقع در منطقه ی سوادکوه