معنی کنایه زدن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کنایه زدن. [ک ِ ی َ / ی ِ زَ دَ] (مص مرکب) گفتن عبارت کنایه آمیز. (آنندراج). گوشه زدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). عبارت کنایه آمیز گفتن. (فرهنگ فارسی معین):
گفتی به من که تیغم از ابرو کنایه است
گر می زنی کنایه نگارا به من بزن.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج).

(~. زَ دَ) [ع - فا.] (مص ل.) منظور خود را غیرصریح بیان کردن.

طعن

گوشه زدن نیش زدن تفشه زدن (مصدر) عبارت کنایه آمیز گفتن: گفتی بمن که تیغم از ابرو کنایه است گر میزنی کنایه نگارا خ بمن مزن. (طاهر وحید)