معنی کیف کردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کیف کردن. [ک َ / ک ِ ک َ دَ] (مص مرکب) در تداول عامه، لذت بردن.حال کردن. لذت بردن، چنانکه از قلیانی یا غذایی یا آوازی یا هوای خوشی. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). لذت بردن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کیف شود.
- کیف کردن با کسی، با او در لذتی شریک بودن. (فرهنگ فارسی معین).
- || با او آرمیدن. با وی جماع کردن. (فرهنگ فارسی معین).
|| مسرور شدن، چنانکه از کاری و پیش آمدی. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || نشئه و سکرگونه ای یافتن، چنانکه از بعضی مسکرات و مخدرات. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نشئه گرفتن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کیف (مدخل ِ نخست) شود.

(کِ. کَ دَ) (مص ل.) لذُت بردن.

حظ

‌ حظ

(مصدر) لذت بردن، نشئه گرفتن. یا کیف کردن با کسی. با او آرمیدن باوی جماع کردن.