معنی گرو بستن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گرو بستن. [گ ِ رَ / رُو ب َ ت َ] (مص مرکب) شرط. نذر. مراهنه. با کسی گرو بستن. رهان. (زوزنی). خَطَر؛ و آنچه در میان کنند چون در چیزی گرو بندند. تخاطر. (منتهی الارب):
با که گرو بست زمین کز میان
باز گشاید کمر آسمان.
نظامی.

(~. بَ تَ) (مص ل.) شرط بستن.

شرط

(مصدر) شرط بستن بر سر چیزی رهن نهادن گرو نهادن: (امام) گفت (یعقوب بن اسحاق کندی را) : بر پاره کاغذ چیزی نویسم اگر تو بیرون آری که چه نبشتم ترا مسلم دارم پس گرو بستند.