معنی گل و بلبل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گل و بلبل. [گ ُ ل ُ ب ُ ب ُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) ترکیبی است که شاعران از آن سخن گویند و بویژه در غزلها بلبل را شیفته ٔ گل دانند و خوانندگی اورا برای گل پندارند. در بیشتر غزلهای شاعران ایران وصف گل و بلبل بکرات آمده است، چنانکه هم اکنون این موضوع از مضامین مبتذل بشمار می آید و به همین سبب برخی از خارجیان ایران را کشور گل و بلبل نامیده اند.

(اسم) گل (سرخ) وبلبل (که در تعبیر شاعران معشوق و عاشقند) . یا کشور (مملکت) گل و بلبل. ایران.