معنی گوریل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گوریل. [گ ُ] (فرانسوی، اِ) قسمی از میمون که شباهت تام به انسان دارد و در جنگلهای آفریقا فراوان است و دارای دو متر قد می باشد. (ناظم الاطباء). یک گونه میمون شبیه به انسان که یک نوع بیشتر ندارد. گوریلا آنژنا یا ژینا که در نواحی باختری آفریقای نزدیک استوا وجود دارد. گوریل بزرگ ترین نوع میمون است، قدش تقریباً به اندازه ٔ انسان و گاهی بزرگ تر است اما سینه اش پهن تر و بازوهایش دراز و بزرگ و ساقهایش کوتاه است. جمجمه اش بیضوی و صورتش به طرف جلو برآمده است. ابروانش کمانی و برجسته است. دندانهای کلبی آن به صورت چنگک است. پشمهایش بلند است و تمام بدنش را می پوشاند ولی سینه ٔ آن کم مو است و در جنگلهای مرطوب و دورافتاده سکونت میکند. گوریل مدتها موضوع داستانها و وحشیگری آن، ضرب المثل بوده است. این حیوان از انسان می گریزد ولی اگر مجروح شود به شدت از خود دفاع میکند. گوریل حیوانی ترسناک و کمی باهوش است و به صورت جفت زندگی میکند و گیاهخوار است. به واسطه ٔ قتل و کشتاری که از این حیوان کرده اند نسل آن رو به نقصان میرود.

[فر.] (اِ.) نوعی از میمون شبیه به انسان که بلندی اش تا دو متر هم می رسد، دُم ندارد و بدنش از موهای بلند و زیادی پوشیده شده است.

میمونِ انسان‌نما، با قد بلند، وزن زیاد، دندان‌های نیش دراز، بدنی پوشیده از موهای بلند، بدون دُم، علف‌خوار، و بسیار قدرتمند و ورزیده که در جنگل‌های آفریقا یافت می‌شود،

حیوان انسان نمای جنگلی

نسناس

قسمی از میمون که شباهت تام به انسان دارد