معنی گوین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
گوین. [گ ِ] (اِخ) دهی است از دهستان رویدر بخش بستک شهرستان لار. واقع در 132هزارگزی شمال خاور بستک. و در شمال خاوری کوه میرخوند. واقع در دامنه و هوای آن گرمسیر و سکنه ٔ آن 365 تن است. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصولات آن غلات و خرما و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
گوین. [گ ُ وِ] (اِخ) تحریری از جوین باشد. رجوع به جوین و گویان شود.
گوین. [گ َ وَ ی َ] (اِخ) نام نخستین پیروان زرتشت. (یشتها ج 2 ص 80 و 379).