معنی یاتاغان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

یاتاغان. (ترکی، اِ) قسمی شمشیر معمول ترک و عرب. شمشیر ترکی. اسلحه ای برای کشتن که بجای سلاح کمری اروپائی از کمر آویخته میشود. یتاغان. یاتاقان و یطقان، سیف. (لغت عربی به فرانسه). || محمل. بستر. جایگاه. جای. || محور (در لکومتیف). || دو نیم دایره از جنس بوبیت که در موتور اتومبیل جایی که دسته ٔ پیستونها بر روی میل لنگ نصب می شود قرار دارد. یاطاقان. یاتاقان.

[تر.] (اِ.) = یاتاقان. یاطاقان: وسیله ای فلزی یا لاستیکی یا چرمی، که از ساییده شدن بازوی چرخ خودرو جلوگیری می کند.

حلقه اى فلزى در ماشین ها