معنی یارو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

یارو. (اِ) در تداول عامه، شخصی که نزد گوینده و شنونده هر دو شناخته است به سببی، خواه اختصار کلام و خواه تمایل به آنکه دیگران نشناسندش گفته شود. (از فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده). شخص معهود. فلان. بهمان.شخص معهود میان گوینده و مخاطب. || تعبیری آمیخته به استخفاف چون از کسی نام بردن نخواهند.

فلان، شخصی که نزد گوینده و شنونده هر دو شناخته است و به جهتی خواه اختصار کلام و خواه تمایل به آن که دیگران شخص مورد نظر را نشناسند گفته می شود، تعبیر استخفاف آمیز از کسی. [خوانش: (اِ.) (عا.)]

اشاره به ‌کسی که نخواهند اسمش را ببرند،

فلانی

حضرت، طرف، فلانی، مکیم، یاردانقلی

اشاره بکسی که نخواهند اسمش را ببرند