معنی یاری دهنده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
یاری دهنده. [دَ هََ دَ / دِ] (نف مرکب) یاریگر. معین. ناصر. نصیر. یاری ده: این نوشته ای است از جانب بنده ٔ خدا زاده ٔ بنده ٔ خدا ابوجعفر امام قائم بامراﷲ امیرالمؤمنین به سوی یاری دهنده ٔ دین. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 306). گفت مرا یاری دهنده خداست. (قصص الانبیاء ص 33).
ممد، یاریگر، ناصر، نصیر، کمک دهنده
(صفت) کمک دهنده. ، توانایی بخشنده.
یاور
فریادرس
فریادرس
یارمند
مددکار