معنی یتیم خانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

یتیم خانه. [ی َ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) جای پرورش یتیمان. دارالایتام. پرورشگاه. || جای باش دزدان و عیاران. ناظم الاطباء). مأوای دزدان و عیاران. (آنندراج):
بتان شدند ز عیارپیشگی رامم
یتیم خانه ٔ من چون صدف پر از گهر است.
سعید اشرف (از آنندراج).
طاقی به دلربایی در دلبری یگانه
هست از صدف گهر را گرچه یتیم خانه.
محسن تأثیر (از آنندراج).

(~. ن) [ع - فا.] (اِمر.) جای پرورش یتیمان، دارالایتام.

دارالایتام

دارالایتام، جای و محل پرورش یتیمان