ابوالحسن فروغي فرزند محمدحسين اصفهاني (معروف به ذكاءُ الملك اول) در سال 1301 قمري در تهران به دنيا آمد. تحصيلات خود را در زادگاهش تهران در علوم جديد و معارف اسلامي به پايان رسانيد و به تدريس تاريخ و جغرافيا روي آورد. فروغي مدتي رياست مدرسه‏ي علوم سياسي را برعهده گرفت و مجله‏ي تربيت را نيز منتشر ساخت. او سفرهاي متعددي به اروپا كرد و در كنگره‏هاي علمي و ادبي شركت نمود. اين شخصيت علمي، مدتي نمايندگي ايران را در سوئيس و در جامعه‏ي ملل به عهده داشت و فعاليت سياسي مي‏كرد. ابوالحسن فروغي در سال 1316 ش، به استادي دانشگاه تهران در دانشكده‏ي معقول و منقول رسيد و به عضويت فرهنگستانِ ايران درآمد. وي داراي مؤلفاتي ارزنده است كه تاريخ ادبيات ايران، اوراق مَشوَّش، سرمايه‏ي سعادت و كتابي با نام تمدن و تركيب به زبان فرانسه از آن جمله‏اند. ابوالحسن فروغي در سال 1338 ش در 79 سالگي بدرود حيات گفت.