معنی ویلن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ویلن. [ی ُ ل ُ] (فرانسوی، اِ) ویولون. رجوع به ویولون شود.

(اسم) یکی از سازهای زهی که میتواند آهنگهای حساس و هیجان انگیز را اجرا کند. این ساز در اصل شرقی بوده و بعد از جنگهای صلیبی بار و پا رفته است. ویولون را باین شکل و هیئت ابتدا در ایتالیا ساخته اند. ساز مذکور دارای چهار سیم ((می)) ((می)) ((لا)) ((ر)) و ((سل)) است و بدو طریق نواخته میشود. یکی بوسیله طریقه آرشه یی و دیگر پیتسیکاتو که نواختن باضربات انگشت است و مورد اخیر استثنایی است. ته ویولون بهنگام نواختن در زیر چانه چپ قرا میگیرد.