معنی ختایی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ختایی. [خ َ] (ص نسبی) منسوب به ختا:
گر نامه کند شاه سوی قیصر رومی
ور پیک فرستد سوی فغفور ختایی.
منوچهری.

از مردم ختا، یکی از طرح های اساسی و قراردادی هنرهای تزیینی ایرانی که در قالی و کاشی و تذهیب به کار رود و آن طرح نموداری است از شاخه درخت یا بوته با گل و برگ و غنچه. [خوانش: (خَ) (ص نسب.)]

از مردم ختا،
(اسم) طرحی به شکل گل، غنچه، شاخه، برگ، و خطوط منحنی که در هنرهای تزئینی، مانند قالی، کاشی، و تذهیب به کار می‌رود،
(اسم) نوعی آجر، کوچک‌تر از آجر نظامی،
[قدیمی] پرورش‌یافته یا تهیه‌شده در ختا: آهوی ختایی،

(صفت) از مردم ختا اهل ختا، یکی از طرحهای اساسی و قرار دادی هنرهای تزیینی ایرانی که در قالی و کاشی و تذهیب بکار میرود و آن طرح نموداری است از شاخه درخت یا بوته با گل و برگ و غنچه.