معنی ملائک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ملائک. [م َ ءِ](ع اِ) ج ِ مَلَک.(منتهی الارب)(از اقرب الموارد). ج ِ مَلَک و مَلأک.(از اقرب الموارد). رجوع به ملایک و ملک و مَلأک شود.

(مَ ئِ) [ع.] (اِ.) جِ مَلَک، فرشتگان.

مَلَک

فرشتگان

ملایک درفارسی: (تک: ملاک) فرشتگان (اسم) جمع ملک و ملاک و ملائک فرشتگان: } دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند. ‎{ (حافظ. 124)