معنی بینابین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
بینابین. [ب َ ب َ / ب ِ ب ِ] (ق مرکب) بین بین. میانه ٔ خوب و بد یعنی نه خوب و نه بد. (ناظم الاطباء). رجوع به بین بین شود.
فرهنگ معین
(بَ یا بِ بِ) [ع - فا.] (ق مر.) میانه، حد وسط، بین بین.
فرهنگ عمید
میانه، معتدل، حد وسط،
فرهنگ فارسی هوشیار
میانه رو مرز میانه (صفت) معتدل میانه رو حد وسط بین بین.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.