معنی فرهنگی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

فرهنگی. [ف َ هََ] (ص نسبی) فرهنگدان. اهل فرهنگ. آنکه در پی دانش و دانش آموزی بود:
سخن پیش فرهنگیان سخته گوی
به هر کس نوازنده و تازه روی.
فردوسی.
|| معلم. استاد. آموزگار:
به فرهنگیان ده مرا از نخست
چو آموختم زند و استا، درست.
فردوسی.
بداننده فرهنگیانش سپار
که آمد کنون گاه آموزگار.
فردوسی.

با فرهنگ، اهل علم، معلم، کسی که با علم و فرهنگ سر و کار دارد. [خوانش: (فَ هَ) (ص نسب.)]

مربوط به فرهنگ،
(اسم، صفت نسبی) کسی که در آموزش‌وپرورش کار می‌کند، معلم، مربی،
(اسم، صفت نسبی) شخص بافرهنگ و باادب،

آنکه در پی دانش و دانش آموزی بود