معنی مرجعیت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

مرجعیت. [م َ ج َ عی ی َ](ع مص جعلی، اِمص) مرجع بودن. مورد رجوع بودن. محل مراجعه ٔ دیگران بودن. رجوع به مرجع شود. || مرجع تقلید بودن.(فرهنگ فارسی معین).

فرهنگ معین

مرجع بودن، مرجع تقلید بودن، مجتهد. [خوانش: (مَ جَ یَّ) [ازع.] (مص جع.)]

مترادف و متضاد زبان فارسی

اجتهاد، فقاهت

فرهنگ فارسی هوشیار

محل مراجعه دیگران بودن، مرجع تقلید بودن

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر