معنی مصمم در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مصمم. [م ُ ص َم ْ م ِ](ع ص) تصمیم گیرنده. رجوع به مصمَّم شود.

مصمم. [م ُ ص َم ْ م َ](ع ص) رجل مصمم، مرد درست عزیمت درستکار.(منتهی الارب)(آنندراج)(ناظم الاطباء). دارای ثبات و استواری در کار: اگر رای تو بر این کار مقرر است و عزیمت در امضای آن مصمم، باری نیک برحذر باید بود.(کلیله و دمنه). سلطان بعد از استخارات عزیمت بر آن غزو مصمم کرد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 408). عزم تأدیب و تعریک ایشان مصمم کرد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 322). عزم غزوه ٔ بهاطیه مصمم کرد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 285). عزم غزو کفار مصمم کرد.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 34). عزیمت بر قصد سجستان و حسم ماده ٔ خلف مصمم گردانید.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 249).
مرا پای بست است خاقانی ایدر
چرا عزم رفتن مصمم ندارم ؟
خاقانی.
نه خاقانیم گر همی عزم تحویل
مصمم از این کلبه ٔ غم ندارم.
خاقانی.
- مصمم شدن، عازم شدن.(ناظم الاطباء). عزیمت درست کردن.
- || ثبات ورزیدن در کار.(ناظم الاطباء).
- مصمم شدن چیزی، قطعی و استوار شدن قصد و نیت. تحقق و انجام گرفتن آن چیز: بامدادان که عزم سفر مصمم شد گفته بودندنش که فلان سعدی است.(گلستان).
- عزیمت مصمم گردانیدن، آماده شدن. مصمم شدن. تصمیم گرفتن: مرغان... عزیمت بر توختن کین مصمم گردانیدند.(کلیله و دمنه).
- مصمم گشتن، عزیمت درست کردن: به ضرورت عزیمت مصمم گشت بر آن که علمای هر صنف را بینم.(کلیله و دمنه).
||(اصطلاح نجوم) صمیم.(یادداشت مؤلف).
- کوکب مصمم، کوکب صمیم، ستاره ای که میان آفتاب و آن، فاصله شانزده دقیقه یا کمتر باشد.(از مفاتیح العلوم)(یادداشت مؤلف). و رجوع به صمیم شود.

(اِ. ص.) با عزم و اراده، (اِفا.) آن که تصمیم به کاری گرفته. [خوانش: (مُ صَ مَّ) [ع.]]

آن‌که تصمیم به کاری گرفته است و دارای عزم و اراده می‌باشد،
[قدیمی] ثابت و استوار،
[قدیمی] شمشیر درگذرنده از استخوان،

باعزم، پراستقامت، قاطع،
(متضاد) مردد

تصمیم گیرنده

مُصَمِّم، با عزم، تصمیم گیرنده (غیر مُتَردِّد)، گذرنده از استخوان (شمشیر)، قاطع در امور (در فارسی مُصَمَّم گویند)،