معنی معمول در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

معمول. [م َ](ع ص) عمل کرده شده. کرده شده. || ساخته شده و پرداخته شده.(ناظم الاطباء). ساخته. برساخته. مصنوع. مقابل طبیعی: نوشادر بر دوگونه است معدنی و معمول.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || مستعمل. || مقررشده و موافق دستور و رسمی.(ناظم الاطباء). مرسوم. متداول. رایج. به آیین.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- برحسب معمول، طبق مرسوم. مطابق عادت.
- بنا به معمول، طبق عادت. حسب المعمول.
|| خفته به خواب مصنوعی.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || پوشیده شده.(ناظم الاطباء). || آب به شیر و شهد و برف آمیخته. و منه اتی بشراب معمول.(منتهی الارب)(ناظم الاطباء). شراب به شیر و عسل آمیخته.(از اقرب الموارد). ||(اِ) دستور و قاعده و رسم. || رواج و عادت.(ناظم الاطباء).

عمل شده، کار شده، رسم و عادت. [خوانش: (مَ) [ع.] (اِمف.)]

عمل‌شده، کارشده، ساخته شده،
(اسم) رسم و عادت،
* معمول داشتن: (مصدر متعدی) عمل کردن، اجرا کردن،
* معمول شدن: (مصدر لازم)
عمل‌ شدن،
متداول شدن،
* معمول کردن: (مصدر متعدی)
عملی کردن، اجرا کردن،
متداول ساختن،

باب، جاری، رایج، معموله، متداول، مد، مرسوم، عادی، متعارف،
(متضاد) غیرعادی، نارایج، نامتداول، نامتعارف

طبق مرسوم، مطابق عادت، متداول

مَعمُول، عمل شده، اجرا گردیده، (در فارسی به معنای متداول و رایج نیز مصطلح است)، ایضاً نوعی حلوا است،