معنی کراوات در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کراوات. [کْرا / ک ِ] (فرانسوی، اِ) دستمال گردن. (یادداشت مؤلف). پارچه ٔ سبک و لطیف دو تو کرده که حلقه کنند و بطرزی خاص به دور گردن یا به یقه ٔ پیراهن گره بندند و دو سر آن را فروآویزند از پیش سینه و روی پیراهن:
حال فارغ گشته از هر دغدغه
تنگتر بسته کراوات و یقه.
ملک الشعرای بهار (از فرهنگ فارسی معین).

(کِ) [فر.] (اِ.) پارچه ای باریک و بلند که مردان به یقه پیراهن گره زنند و از جلو سینه آویزان کنند، فکل.

پارچۀ باریک و بلندی که با گره مخصوصی به دور یقۀ پیراهن بسته می‌شود،

دستمال گردن، پارچه سبک و لطیف، دو تو کرده که حلقه کنند و بطرزی خاص بدور گردن یا به یقه پیراهن گره زنند و دو سر آنرا آویزان کنند