معنی گرایش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گرایش. [گ َ / گ ِ ی ِ] (اِمص) (از: گرای + ش، اسم مصدر). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). رجوع به اسم مصدر تألیف همین نگارنده شود. میل وخواهش. (برهان). میل. رغبت. (از غیاث):
کنون من تو را آزمایش کنم
یکی سوی رزمت گرایش کنم.
فردوسی.
نه گاه بسودن مر آن را نمایش
نه گاه گرایش مر آن را گرانی.
فرخی.
گرایش نکردی به کار دگر
گهی پای کندی ز تن گاه سر.
نظامی.
همان دین دیرینه را نو کنند
گرایش سوی دین خسرو کنند.
نظامی.
به هر جا گرایش کند جان تو
بود نور و ظلمت به فرمان تو.
نظامی.
گهی دل به رفتن گرایش کند
گهی خواب را سر ستایش کند.
نظامی.
|| قصد و آهنگ. || پیچش باشدکه از نافرمانی کردن است. (برهان).

میل و رغبت، قصد، اراده، آهنگ، سرپیچی، نافرمانی، سنجش، توزین. [خوانش: (گِ یِ) (اِمص.)]

قصد، آهنگ،
تمایل، میل و رغبت،

انحراف، تمایل، میل، آهنگ، قصد، گروش، رویکرد

میل و خواهش، میل و رغبت