معنی بوکس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بوکس. [ب ُ] (اِ) نوعی ورزش و آن عبارت از مشت زدن دو تن است بیکدیگر، با دستکشهای مخصوص، در زمینی مربع (رینگ). مشت زنی. (فرهنگ فارسی معین). از «باکس » انگلیسی. ضربت. نوعی از ورزش که دو مبارز باضربات مشت به یکدیگر حمله می کنند و در فرانسه علاوه از ضربات مشت ضربات پا نیز متداول است. (از لاروس).

(بُ) [فر.] (اِ.) ورزشی که در آن ورزشکار با استفاده از مشت با ورزشکار دیگر مبارزه می کند، مشت زنی.

نوعی مسابقۀ ورزشی که میان دو هم‌وزن و در زمین مربع‌شکل با دستکش مخصوص انجام می‌شود که طی آن ورزشکاران با زدن ضربات مشت به حریف امتیاز می‌گیرند،

مشت زنی

مشتزنی

مشت‌بازی، مشت‌زنی، پنجه، مشت

نوعی ورزش و ان عبارت است از مشت زدن به یکدیگر با دستکش های مخصوص در زمین مربعی شکل