معنی شعر عقل­ها حیران شود کز خاک تاریک نژند چون برآید این ­همه گل­های نغز کام­کار

عقل انسان شگفت زده می­ماند که چگونه از خاک تیره­ی سرد و بی­روح این همه گل­های خوب و دل­پسند می­ روید؟