معنی هواپیما در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هواپیما. [هََ پ َ / پ ِ] (نف مرکب) طی کننده ٔ هوا. که در هوا راه پیماید: پیش ِ آسیب ِ صواعق ِ حادثات چه بنگه موری و چه تخت هواپیمای سلیمانی. (منشآت خاقانی چ محمد روشن تهران 1349 هَ. ش. ص 10) || (اِ مرکب) طیاره. آویون. آیروپلان. نوعی مرکوب ماشینی که با گردش سریع ملخها به نیروی موتوریا از طریق تخلیه ٔ گاز متراکم (جت) به حرکت درآید وبار و مسافر به هوا برد و از جایی به جایی رساند.

(~. پِ) (اِ.) وسیله ترابری که در هوا حرکت می کند.

وسیلۀ نقلیۀ هوایی که دارای دُم، بدنه، و دو بال می‌باشد، طیاره،

طیاره

بالن، جت، چرخبال، طیاره، هلکوپتر، هوانورد

‎ (صفت) آنکه یا آنچه درهواراه رود، (اسم) وسیله نقلیه ای که درهوا حرکت کند. توضیح فرهنگستان ایران این کلمه را (که پیشتر متداول شده بود) بجای ایروپلین وطیاره پذیرفته است.