معنی بشکه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بشکه. [ب ُ ک َ / ک ِ] (روسی، اِ) ظرف چوبین شکم دار متشکل از تخته های خمیده با دو انتهای مسطح مدور که بوسیله ٔ حلقه های آهنین چندی بهم وصل شده اند و بمصرف نگهداری شراب و یا آب و نفت میرسد.
چلیک. بشکه ٔ آب: آب را با بشکه می آورند. || محتوی یک بشکه. ظرفیت یک بشکه: یک بشکه ٔ شراب. بشکه های شراب را گشودند.

(بُ کِ) [روس.] (اِ.) ظرف بزرگ شکم دار به شکل استوانه برای آب یا شراب، چلیک.

ظرف چوبی یا فلزی بزرگ استوانه‌ای شکم‌دار برای آب، شراب، نفت، یا مایع دیگر،

واحد شمارش نفت

پیت، چلیک، واحداندازه‌گیری نفت، بسیار چاق، خیکی

ظرف چوبین بزرگ سر بسته برای آب