منگنز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

منگنز. [م َ گ َ ن ِ] (فرانسوی، اِ) عنصری است با علامت اختصاری «Mn». جرم اتمی آن 54/938 و عدد اتمی آن 25 است. فلزی است سفید مایل به قرمز، سخت و شکننده. سنگینی ویژه ٔ آن 7/20 و نقطه ٔ ذوب آن 1260 درجه ٔ صدبخشی است. به صورت پیرولوزیت در طبیعت فراوان است. برای استخراج آن پیرولوزیت را به وسیله ٔ کربن یا آلومینیم احیا می کنند. (از فرهنگ اصطلاحات علمی). فلزی است با علامت اختصاری Mn و شمار اتمی 25 که بسیارسخت و شکننده است و در طبیعت به حالت اکسید یافت می شود و در صنایع فولادسازی به کار می رود. (از لاروس).

(مَ گَ نِ) [فر.] (اِ.) فلزی است با علامت اختصاری Mn سخت، شکننده و سفید مایل به قرمز به صورت پیرولوزیت در طبیعت فراوان است و در برابر هوا بسیار دیر اکسید می شود.

عنصر فلزی نقره‌ای‌رنگ و شکننده که در طبیعت به‌صورت خالص وجود ندارد و در ساختن فولاد و برخی از آلیاژها به کار می‌رود،

عنصر شماره 25

فرانسوی میناک از تو پال ها (اسم) فلزی است که اول بار در سال 1774 م. توسط شیل شیمی دان سوئدی در سنگهای معدنی مغنسیا (بی اکسید منگنز) شناخته شده. این فلز در طبیعت بصورت اکسید سه ظرفیتی خشک موسوم به برونیت و یا بصورت اکسید سه ظرفیتی آبدار موسوم به آسردز و همچنین بصورت اکسید ملحی موسوم به هس منیت و همچنین بصورت مغنسیا که بنام پیرولوزیت نیز موسوم است وجود دارد. برای استخراج این فلز از سنگهای معدنی آن سنگها را معمولا بوسیله زغال احیا میکنند. رنگ این فلز خاکستری متمایل به سفید و دارای جلای نقره یی است و در برابر هوا بسیار دیر اکسیده میشود. وزن مخصوصش ‎2 ,‎ 7 و وزن اتمیش 55 است و در 1250 درجه ذوب میگردد.