معنی نعناع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نعناع. [ن َ] (ع اِ) نعنا. رجوع به نعنا شود.

(نَ) [ع.] (اِ.) گیاهی است از تیره دو لپه ای های پیوسته گلبرگ که سردسته تیره نعناعیان می باشد و جز سبزی های خوراکی است. این گیاه همه آثار نیرو دهنده و باد شکن و خلط آور را دارا است.، ~ داغِ چیزی را زیاد کردن چیزی را زیاد بزرگ و مهم جلوه دادن.

گیاهی با برگ‌های بیضی و دندانه‌دار، ساقه‌های بلند، و گل‌های ریز سرخ یا بنفش که از سبزی‌های خوردنی است و عطر مخصوصی دارد. خشک‌کردۀ آن در بعضی از غذاها به کار می‌رود. ضد نفخ و ضد قی و محرک است. از برگ آن اسانسی می‌گیرند که در طب و عطرسازی استعمال می‌شود. ریشه یا پاجوش‌های آن را می‌کارند و سه یا چهار سال دوام دارد، پونۀ باغی، پودنۀ باغی،

از سبزیجات

پارسی تازی گشته نانوک بینه (گویش گیلکی) پذور (اسم) گیاهی است از رده دو لپه ییهای پیوسته گلبرگ که سر دسته تیره نعناعیان میباشد و جزو سبزیهای خوراکی است. این گیاه دارای تمام اسانس ها و خواص پودنه است و برگهایش کرک کمتری دارند ولی بریدگیهای کنار برگهای آن بیشتر از پودنه و اسانس آن نیز از پودنه ملایم تر است. این گیاه همه آثار نیرو دهنده و با دشکن وخلط آور پودنه را داراست. از این گیاه اسانسی بنام مانتول استخراج میکنند که جهت خوشبو کردن داروها و برخی آب نباتها و شیرینی ها بکارمیرود. علاوه برین در معالجه التهابات مخاط بینی و گلو و دهان اسانس مزبور مورد استعمال دارد. از انساج نعناع نوعی کافور قابل تبلور نیز بدست میاورند که مانند کافور معمولی بکار میرود. دم کرده برگ نعناع را جهت تقویت و رفع نفخ معده و روده مصرف میکنند. برگهای خشک و نرم شده نعناع جهت خوشبو کردن ماست و دوغ و سرخ شده آن در روغن که بنام نعنا داغ موسوم است جهت خوشبو کردن برخی آش ها بکار میرود لمام نعناسبز مشی نعنع راقوته. یا نعنای آبی. نعنای وحشی، پودنه، نعنای قرمز. یا نعنای طبی. سوسنبر. یا نعنای قرمز. گونه ای نعناع که در لبه رودخانه ها و در جریان آبهای ملایم و کم عمق میروید و چون برگهایش قرمز رنگند باین نام موسوم است نعنای آبی. یا نعنای فلفی. سوسنبر. یا نعنای وحشی. پودنه، گونه ای نعناع که در کنار نهرها میروید