معنی آباجی ، خواهر ، باجی

همشیره

همشیره

خواهر آذری

خواهر آذری

همشیره

آباجی، باجی

(اسم) همشیره خواهر آبجی باجی.

آبجی، اخت، باجی، خواهر، دده، شاباجی، همشیره،
(متضاد) داداش

آباجی، اخت، باجی، دده، همشیره،
(متضاد) برادر

[تر.] (اِمر.) خواهر، آبجی.

باجی. (ترکی، اِ) در ترکی بمعنی خواهر و همشیره. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء). خواهر (خراسان). از ثقات ایران مسموع شده که این لفظ مخصوص خطاب بخواهر است نه مرادف آن، چنانکه بعضی گمان برده اند. اشرف گوید:
بر تو زیبد که خراج از همه خوبان گیری
شاه حسنی ّ و ترا لیلی و شیرین باجی.
نواب که باشد بجهان تاراجی
چسپان شده اختلاط او با باجی
زرها گیرد ز وجه فرج لولی
هستنداین قوم ازبرایش باجی.
(از آنندراج).
|| زنی ناشناس. (خطاب): باجی از جلو دکان رد شو! باجی خیرم ده ! || خادمه نزد اروپائیان مقیم ایران. خادمه ٔ مسلم نزد غیرمسلم.

باجی. [جی ی] (اِخ) ابومروان محمدبن احمدبن عبدالملک لخمی باجی. رجوع به ابومروان محمد در همین لغت نامه و رجوع به عیون الانباء ج 2 صص 67- 68 شود.

باجی. (اِخ) مسعودی. رجوع به مسعود البیجی شود.

شاه باجی. (اِ مرکب) مرکب از: «شاه » فارسی و «باجی » ترکی بمعنی خواهر و بررویهم خواهر بزرگتر. (یادداشت مؤلف).

خواهر

845