معنی آتن
لغت نامه دهخدا
آتن. [ت ُ] (ع اِ) ج ِ اَتان.
آتن. [ت ِ] (اِخ) کرسی آتیک و شهر بزرگ یونان قدیم. در 480 ق.م. خشایارشا پادشاه ایران این شهر راتسخیر کرد. رجال سیاسی و فیلسوفان و نویسندگان و هنرمندان نامی و بزرگ از آن برخاسته اند و امروز نیز پایتخت یونان است. آطنه. اثینه. آتنه. مدینهالحکماء.
حل جدول
گویش مازندرانی
بافتن
فرهنگ فارسی هوشیار
شهر بزرگ یونان قدیم
واژه پیشنهادی
خدای قرص خورشید؛ در طی دوران سلطنت پادشاه اخناتون؛ به عنوان خدای متعال پرستیده میشد
معادل ابجد
451