معنی آداب

Ceremony, Etiquette, Manners, Rites

adab

alaturkalık

آداب

آداب. (ع اِ) ج ِ اَدَب. رسوم: نصر احمد سامانی... سخت نیکو برآمد و بر همه ٔ آداب ملوک سوار شد. (تاریخ بیهقی). گفت [دزدی] میخواهم... آداب طریقت آموزم. (کلیله و دمنه).
موسیا آداب دانان دیگرند
سوخته جان و روانان دیگرند.
مولوی.
هیچ ترتیبی و آدابی مجو
هرچه میخواهد دل تنگت بگو.
مولوی.
- آداب فاضله، اخلاق ستوده. محاسن.

خوش آداب. [خوَش ْ / خُش ْ] (ص مرکب) رسم و آداب دان. مؤدب. خوش رفتار. (یادداشت مؤلف).

آداب اللسان. [بُل ْ ل ِ] (ع اِ مرکب) علوم ادبیه.

آداب البحث. [بُل ْ ب َ] (ع اِ مرکب) صناعت نظری که آدمی را بکیفیت مناظره و شرائط آن آشنا سازد تا در بحث و الزام و غلبه ٔ بر خصم خطا نکند. (تعریفات جرجانی).

[ع.] جِ ادب، رسوم، عادات.

سنن

آیینها، روش ها، فرهنگ ها، فرهنگ ها، روش ها، آیین ها

روشگری

دانندۀ آداب، آشنا به آداب و رسوم،

عادات و رسوم که در یک جامعه پذیرفته شده،
[جمعِ ادب] روش‌های نیکو،

تشریفات، رسم، رسوم، سنت، سنن، شعایر، عادات، قواعد، مراسم، مناسک

جمع ادب، رسوم وعادات

ادبمند آیینگر (اسم) آنکه آداب داند آنکه از آنکه از رسوم و تشریفات مطلع است.

8