معنی آشامیدن

آشامیدن. [دَ] (مص) بلعیدن یعنی فروبردن مایعی. نوشیدن. نوش کردن. درکشیدن. کشیدن. گساردن (در شراب). آشمیدن. پیمودن (باده). خوردن. حسو. (دهار). شرب. تکرّع. تجرّع. تشرّب. احتسا. تَرَمﱡق: حصیری... می آمد دُردی آشامیده. (تاریخ بیهقی).
تا بی ادبی همی توانی کرد
خون علما بدم بیاشامی.
ناصرخسرو.
تا تشنه و بیطاقت بچاهی رسید قومی بر او گرد آمده هر شربتی به پشیزی همی آشامیدند. (سعدی).

(دَ) (مص م.) نوشیدن.

فروبردن آب یا مایع دیگر به حلق، نوش کردن، نوشیدن: ای ترک می‌آشام که گفتت که می آشام / در خانهٴ من باده بیاشام بیا شام (؟: لغت‌نامه: آشام)،

شرب

خوردن، گساردن، نوش‌کردن، نوشیدن،
(متضاد) تناول‌کردن، خوردن

Consume, Drink, Imbibe

yutmak

نوشیدن، خوردن مایعات

406