معنی آغال
لغت نامه دهخدا
آغال. (اِ) آغِل. || خانه ٔ زنبوران. زنبورخانه. || خانه ٔ پشه و امثال آن. || آغاز و ابتدا.
آغال. (نف مرخم) در کلمات مرکبه مانند مرگ آغال و بدآغال، مخفف آغالنده است:
ز روی تیغ تو اندر دو چشم دشمن تو
دهان گشاده نماید نهنگ مرگ آغال.
ازرقی.
آغال. (اِمص) آغالش:
ترک آغال و فتنه سازی کن
جامه ٔ خُلق خود نمازی کن.
؟
آغال. (اِ) آغار. اُغُر.
- بدآغال، بداُغُر. بدآغار:
چون کلاژه همه دزدندو رباینده چو خاد
همه چون بوم بدآغال و چو دمنه محتال.
معروفی.
فرهنگ معین
(اِ.) نک آغل.
فرهنگ عمید
آغالیدن
آغالنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): بدآغال، مردآغال،
(اسم مصدر) تحریک، آغالش،
حل جدول
خانه زنبوران
معادل ابجد
1032