معنی آق قویونلو
لغت نامه دهخدا
آق قویونلو. (اِخ) نام طائفه ای از امرای ترکمان، رقبای قبیله ٔ قره قویونلو که از 780 تا 908 هَ.ق. در آذربایجان و دیاربکر حکمرانی داشتند و شاه اسماعیل صفوی در 907 در جنگ شرور آنان را مغلوب و منقرض کرد. قرایولق عثمان، حمزه، جهانگیر، اوزون حسن، خلیل، یعقوب، بایسنقر، رستم، احمد، مراد، الوند، مراد (بار دوم) نام امرای این طایفه است.
حل جدول
از سلسله امرای ترکمن
معادل ابجد
309