معنی آلاو

لغت نامه دهخدا

آلاو

آلاو. (اِ) اَلاو. اَلَو. آتش شعله ناک. || لهَب. زبانه. شعله:
بر اوج گنبد گردون از آن بتابد هور
که یافت از تف قندیل مرتضی آلاو.
آذری.

فرهنگ معین

آلاو

شعله آتش، آتش شعله دار. [خوانش: (اِ.)]

حل جدول

آلاو

لهیب و شعله آتش

فرهنگ فارسی هوشیار

آلاو

(اسم) شعله ّ آتش زبانه آتش، آتش شعله ناک آتش شعله دار.

فرهنگ پهلوی

آلاو

شعله آتش

معادل ابجد

آلاو

38

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری