معنی آلبومی موسیقی از مجتبی کبیری
حل جدول
ساز مخالف
آلبومی از مجتبی کبیری
سازمخالف، شب و روز، معرکه، نیم نگاه
معرکه
ساز مخالف، شب و روز، معرکه، نیم نگاه
شب و روز
سازمخالف
نیم نگاه
مجتبی
لقب امام حسن (ع)
لغت نامه دهخدا
مجتبی. [م ُ ت َ با] (ع ص) برگزیده. (دهار). برگزیده شده. (آنندراج) (غیاث) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). برگزیده و پسندیده. (ناظم الاطباء). ج، مجتبین و مجتبون. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
هم موسی از دلالت او گشته مصطفی
هم آدم از شفاعت او گشته مجتبی.
خاقانی.
هر دو رکن جهان مردمی اند
آدمی مجتبی و عیسی یار.
خاقانی.
تو بمانی چون گدای بینوا
دولت خود هم توباش ای مجتبی.
مولوی.
مرحبا یا مجتبی یا مرتضی
ان تغب جاء القضا ضاق الفضا.
مولوی.
مجتبی. [م ُ ت َ با] (اِخ) از القاب امام حسن علیه السلام. (ناظم الاطباء). لقب حسن بن علی بن ابیطالب (ع). و رجوع به حسن بن علی شود.
مجتبی. [م ُ ت َ] (ع ص) برگزیننده چیزی را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پسند کننده. (ناظم الاطباء). || بگیرنده ٔ مال از جاهای آن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد). || جمع کننده و فراهم آورنده. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(مُ تَ با) [ع.] (اِمف.) برگزیده، پسندیده.
فرهنگ فارسی آزاد
مُجتَبی، برگزیده، انتخاب شده، مصطفی، لقب حضرت حسن فرزند ارشد حضرت علی امام دوم شیعه،
فرهنگ عمید
برگزیده،
نام های ایرانی
پسرانه، برگزیده، منتخب، انتخاب شده، شایسته، اجتناب ناپذیر از انتخاب شدن و برگزیده شدن، برگزیده شده، انتخاب شده، لقب امام حسن (ع)
معادل ابجد
1020