معنی آلپ
لغت نامه دهخدا
آلپ. (اِخ) نام سلسله ٔکوههای عظیم اروپای غربی در شمال ایطالیا و فاصله ٔ میان مملکت فرانسه از سویس و آلمان، و این سلسله را بسه قسمت آلپ غربی و مرکزی و شرقی تقسیم کنند. قله ٔ معروف آن مُن بلان (کوه سفید) است بارتفاع 4810 گز.
آلپ نورد
آلپ نورد. [ن َوَ] (نف مرکب) آنکه بگردش و تماشا به آلپ برشود.
آلپ نوردی
آلپ نوردی. [ن َ وَ] (حامص مرکب) عمل آلپ نورد.
حل جدول
رشته کوهی در اروپا
رشته کوه اروپا
آلپ ، کارپات ، پیرنه
رشته کوهی در اروپا
قاتل آلب (آلپ) ارسلان سلجوقی
یوسف خوارزمی
از شخصیتهای کارتونی بچههای آلپ
آنت
نام های ایرانی
پسرانه، آلب تکین، مرد دلیر، نام مؤسس سلسله غزنویان، نام یکی از امرای آل بویه
آلپ ارسلان
پسرانه، آلب ارسلان، شیر مرد، شیر شجاع، کنایه از مرد شجاع و نترس، نام یکی از پادشاهان مقتدر سلجوقی
واژه پیشنهادی
آلپ دیناری معروف به «دیناریها»
یک رشتهکوه در بخش غربی رشتهکوه آلپ
آلپ پنین
نام کوهستانی است در جنوب شرقی رشته کوههای آلپ
آلپ یولی
دریاچه ای میان کوههای آلپ
آنسی
مرتفعترین قله شرقی کوهستان آلپ
سنت موریس
معادل ابجد
33