معنی آلی
لغت نامه دهخدا
آلی. (حامص) سرخی. سرخی نیم رنگ.
آلی. [لا] (ع ص) گوسفند بزرگ دنبه. کبش دنبه ناک. || مرد بزرگ سرین.
آلی. [لی ی] (ع ص نسبی) منسوب به آلت.
- جسم آلی، جسمی مرکب از آلات که هر یک را منصبی جدا باشد.
- عضو آلی، هر عضو که اسم کل بر جزو آن صدق نکند. مقابل عضو غیرآلی یا عضو مفرد.
- مرض آلی، بیماری که متوجه عضوی آلی باشد:قولنج مرض آلی است.
فرهنگ معین
منسوب به آلت، هر جسمی که دارای آلات متعدد باشد مانند حیوانات و نباتات، مبحثی در شیمی که به بحث درباره کربن و ترکیبات آن می پردازد. [خوانش: [ع.] (ص نسب.)]
سرخی.2- سرخی نیم رنگ. [خوانش: (ص نسب.)]
فرهنگ عمید
مربوط به اندامهای موجود زنده،
دارای آلات، اجزا، یا اندامهای متعدد،
حل جدول
شیمی کربنی
فرهنگ واژههای فارسی سره
ابزاری، نهادی
عربی به فارسی
دستگاه خودکار , خودکار , مربوط به ماشینهای خودکار , غیر ارادی , خودرو , مربوط به وسایل نقلیه خودرو , بسوی , سوی , بطرف , روبطرف , پیش , نزد , تا نسبت به , در , دربرابر , برحسب , مطابق , بنا بر , علا مت مصدر انگلیسی است
فرهنگ فارسی هوشیار
گوسفند بزرگ دنبه وهر جسمی که دارای آلات متعدد باشد
معادل ابجد
41