معنی آهسته کار کردن

لغت نامه دهخدا

آهسته کار

آهسته کار. [هَِ ت َ / ت ِ] (ص مرکب) بطی ٔ. کند. دیرجُنْب. کر:
مگر میرفت استاد مهینه
خری میبرد بارش آبگینه
یکی گفتش که بس آهسته کاری
بدین آهستگی بر خر چه داری
چه دارم، گفت دل پرپیچ دارم
اگر این خر بیفتد هیچ دارم.
عطار.
|| متأنی. درنگی. نرم.


آهسته

آهسته. [هَِ ت َ / ت ِ] (ص، ق) آرام. بی شرور: اوهر، شهرکیست به بر کوه نهاده و با آبهای بسیار، جائی بسیارکشت و مردمانی آهسته. (حدودالعالم).
شتاب گیرد و گرمی بوقت پاداشن
صبور گردد و آهسته گاه بادافراه.
فرخی.
بس آهسته و چابک و بخردند
ز کنعان بامّید بار آمدند.
شمسی (یوسف و زلیخا).
- آهسته آهسته، نرم نرم:
بساغر نقل کرد از خم شراب آهسته آهسته
برآمد از پس کوه آفتاب آهسته آهسته.
صائب.
|| نرم. بارفق. سردماغ. مقابل آشفته:
گهی آرمده و گه آرغده
گهی آشفته و گه آهسته.
رودکی.
بدو گفت ما را که شایسته تر
چنین گفت آنکس که آهسته تر.
فردوسی.
پراندیشه شد شاه یزدان پرست
ز خون ریختن دست گردان ببست
چو مهر جهانجوی پیوسته شد
دل مرد آشفته آهسته شد.
فردوسی.
|| با آوازی که جهر نباشد. یواش. نرم. || آرام. باسکینه. باطمأنینه. رزین. گران سنگ. باوقار. موقر. حازم. محتاط. رکین. متین. مقابل تیز و تند:
کنون بند فرمای و خواهی بکش
مرا دل درست است و آهسته هش.
فردوسی.
|| حلیم. بردبار. درنگ پیشه:
چنین گفت موبد به بهرام تیز
که خون سربیگناهان مریز
چو خواهی که تاج تو ماند بجای
مبادی جز آهسته و پاکرای.
فردوسی.
ز گردنکشان او همال من است
نه چون بنده ٔ بدسگال من است
هشیوار و آهسته و بانژاد
بسی نام بردار دارد بیاد.
فردوسی.
بشب چیزهائی نمایم بخواب
که آهستگان را کنم پرشتاب.
فردوسی.
کریم است و آزاده و تازه روئی
جوان است و آهسته و باوقاری.
فرخی.
تو شاه و شهریار و پادشائی
بکام خویشتن فرمانروائی
چنان باید که تو آهسته باشی
همه کار نکو دانسته باشی.
(ویس و رامین).
متناسب اعضاء و خوش حرکات و خردمند و آهسته. (چهارمقاله). || بی آوازی: زن را آهسته بیدار کرد. || ساکت و صامت:
یهودا هم آهسته و خامش است
دلم زین جهت بی ره و بی هش است.
شمسی (یوسف و زلیخا).
|| یواش. بی شتاب. بطی ٔ. کند. باتأنی:
بر شیر از آن شدند بزرگان دین سوار
کآهسته تر ز مور گذشتند بر زمین.
خواجه عماد فقیه.
ره رو آن نیست که گه تند و گه آهسته رود
ره رو آن است که آهسته و پیوسته رود.
؟
|| بنرمی. رفته رفته. یواش یواش. کم کم:
اول چراغ بودی آهسته شمع گشتی
آسان فرا گرفتم در خرمن اوفتادی.
سعدی.
گرچه آهسته خر همی رانی
هم بجائی رسی چو میدانی.
اوحدی.
|| نرم. برِفْق:
زنهار قدم به خاک آهسته نهی
کآن مردمک چشم نگاری بوده ست.
خیام.
|| (صوت) آهسته ! آرام گوی ! آرام رو! مَهْلاً!

فرهنگ عمید

آهسته کار

آن‌که به کندی حرکت کند یا کار کند، کند، کندکار، دیرجنب،


آهسته

آرام، یواش، بی‌شتاب، دارای حرکت کند،
بی‌سروصدا، با صدای کم و پایین،
[قدیمی] متین، باوقار،

حل جدول

آهسته کار کردن

مهل


آهسته آهسته

نرم نرمک

خوش خوشان

خوش خوشک

خوش‌خوشک

فرهنگ معین

آهسته کار

(~.) (ص.) نرم خو، ملایم.

فرهنگ فارسی هوشیار

آهسته کار

دیرجنب، کند


آهسته کاری

چگونگی و حالت آهسته کار بطو ء کندی مقابل سرعت تندی.


آهسته آهسته

نرم نرم.

واژه پیشنهادی

آهسته آهسته

نغز نغزک

نرم نرمک

معادل ابجد

آهسته کار کردن

966

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری