معنی آیات
لغت نامه دهخدا
آیات. (ع اِ) ج ِ آیه. نشانها. علامتها. هر یک از فقرات و جم-ل ق-رآن که سوره از آنها مرکب است. || معجزات: و باظهار آیات مثال داد. (کلیله و دمنه). و آن را به آیات و اخبار وابیات و اشعار مؤکد گردانیده شود. (کلیله و دمنه).و شرایط سخن رانی در تضمین امثال و تلفیق آیات... تقدیم نموده آید. (کلیله و دمنه). و در آیات براعت و معجزات صناعت که این کتاب بر اظهار بعضی از آن مشتمل است تأملی بسزا رود شناخته گردد. (کلیله و دمنه).
این طبیبان نوآموزند خود
که بدین آیاتشان حاجت بود
کاملان از دور نامت بشنوند
تا بقعر تار و پودت درروند.
مولوی.
محکوم باد ملک ترا تا اساس دین
زآیات محکمات و احادیث محکم است.
سلمان ساوجی.
- نماز آیات، نمازی که گاه خسوف و کسوف و زلزله و امثال آن مسلمانان را واجب باشد. و رجوع به آیت شود.
فرهنگ معین
جمع آیه.، نشانه ها، علامت ها، آیه های قرآن، متشابه آیاتی از قرآن که مقصود از آن ها کاملاً روشن نیست و قابل تأویل است، محکمه آیاتی از قرآن که مقصود آن ها روشن است و قابل تأویل نیست، نمازِ ~نمازی که هنگام خسوف و کسوف و [خوانش: [ع.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
آیت
حل جدول
از نمازهای واجب
فرهنگ واژههای فارسی سره
نشانه ها، نشانی ها، نشانه ها، نشان ها
فرهنگ فارسی هوشیار
نشانها، علامتها، جمع آیه
فرهنگ فارسی آزاد
آیات، آیه ها، نشانها، علامت ها، جملات و عبارات صادره در مقام وحی، کلمات و آثار الهیه، " جمیعُ مانَزِّلَ مِنْ مَلَکُوتِ البَیان " (رساله سؤال و جواب)، معجزات، مجازاً بمعنی مردان بزرگ و امور عجیبه و خارق العاده نیز آمده است.
صلوه آیات: یا صَلوهُ الآیات نمازی است که هنگام وقوع حوادث و خطرات میخوانند
(مفرد: آیه، آیت)،
معادل ابجد
412