معنی اثری از علامه امینی

الغدیر

بسیار باسواد

علامه. [ع َل ْ لا م َ] (اِخ) حسن بن یوسف. رجوع به علامه حلی شود.

علامه. [ع َل ْ لا م َ] (اِخ) تقی الدین راصد محمد (متوفی در سال 993 هَ. ق.). او راست: الطرق السنیه فی الاَّلات الروحانیه. (کشف الظنون).

امینی. [اَ] (حامص) امین بودن. امانت دار بودن:
از وفاداری و امینی او
شاد بودم به همنشینی او.
نظامی.

امینی. [اَ] (ص نسبی) منسوب به امین. || (اِخ) طایفه ای از اهالی قزوین. (ناظم الاطباء).

علامه کتکانی. [ع َل ْ لا م َ ک َ] (اِخ) سیدهاشم بن سلیمان. رجوع به علامه بحرانی شود.

علامه توبلی. [ع َل ْ لا م َ ت َ ب َ] (اِخ) سیدهاشم بن سلیمان. رجوع به علامه ٔ بحرانی شود.

علامه ٔ بحرین. [ع َل ْ لا م َ ی ِ ب َ رَ] (اِخ) سیدهاشم بن سلیمان. رجوع به علامه ٔ بحرانی شود.

علامه بهبهانی. [ع َل ْ لا م َ ب ِ ب َ] (اِخ) محمدباقربن محمداکمل. رجوع به علامه ٔ ثانی شود.

(عَ لّ مِ) [ع - علامه] (ص.) دانشمند، بسیار دانا.

بسیاردانا، دانشمند،

دانشمند، دانشور، عالم، علیم، فاضل،
(متضاد) جهول

‎ بسیار دانا، تبار شناس ‎ ماریک در فرانسه پیوندی دارند با این واژه ی پهلوی نشان، فرسنگسار نشانه ی راه، درفش (صفت) نیک دانا بسیار دانشمند. بسیار دانا و فهمیده

حاوی ریشه ء امین , وابسته به عامل امین

976