معنی اثری از فاطمه سمیعی

قصه بانو

قصه بانو

حسین سمیعی. [ح ُ س َ ن ِ س َ] (اِخ) ادیب السلطنه. رئیس فرهنگستان ایران بود. رجوع به سمیعی شود.

حسن سمیعی. [ح َ س َ ن ِ س َ] (اِخ) رجوع به سمیعی شود.

آل فاطمه. [ل ِ طِ م َ] (اِخ) اولاد رسول از نسل علی و فاطمه علیهماالسلام.

فاطمه ٔ زهرا. [طِ م َ ی ِزَ] (اِخ) رجوع به فاطمه دختر محمدبن عبداﷲ شود.

ستی فاطمه. [س ِت ْ تی طِ م َ] (اِخ) بنت امام موسی بن جعفر. رجوع به ستی و فاطمه و معصومه شود.

بنی فاطمه. [ب َ طِ م َ] (اِخ) سادات و ذراری سرور کائنات صلوات اﷲ علیه و آله. چه اولاد آن سرور منحصر شد به اولاد فاطمه علیهاالسلام و از سایر بنات آن حضرت اولادی نماند. (ناظم الاطباء):
خدایا به حق بنی فاطمه
که بر قول ایمان کنم خاتمه.
سعدی.

فاطمه سلطان. [طِ م َ س ُ] (اِخ) فاطمه سلطان امامی دختر شکراﷲمیرزا دارا. شاعره ای از مردم ابهر بوده که منظومه ای بنام هدیه ٔ فاطمیه ساخته است. (الذریعه ج 9 ص 802).

فاطمه سلطان. [طِ م َ / م ِ س ُ] (اِ مرکب) دارکوب. (یادداشت بخط مؤلف). داربر. رجوع به دارکوب شود.

قالیچه ٔ فاطمه. [چ َ / چ ِ ی ِ طِ م َ /م ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کنایه از قوس و قزح.

فاطمه خاتون.[طِ م َ] (اِخ) از ارکان دولت توراکیناخاتون، زوجه ٔ اوکتای قاآن. (از جهانگشای جوینی ج 1 ص 199 و 202).

دخترانه، زنی که بچه خود را از شیر گرفته باشد، نام دختر پیامبر (ص)

زنی که بچه دوساله را از شیر گرفته، از اعلام زنان است، نام دختر پیغمبر (ص) و همسر علی (ع) ملقب به زهراء. [خوانش: (طِ) (اِفا.)]

زنی که فرزند خود را از شیر گرفته باشد و نام دختر حضرت رسول (ص)

1044