معنی اثری از گای لسترنج

بغداد در عهد خلفای عباسی

گای. (اِخ) مادام سوفی گِه. نویسنده ٔ فرانسوی متولد در پاریس، مادر دلفین گای (مادم دُ ژیراردن) رمانهای جالب توجه و جذابی برای معرفی دیرکتوار و امپراطوری فرانسه نوشته است: لردستل، بدبختیهای عاشقی سعید. (1776- 1852 م.).

نیل گای. (اِ مرکب) نیله گاو. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به نیله گاو شود.

یول گای. [] (اِخ) از طوایف ترکمن ساکن ایران و مرکب از 500 خانوار است که در شرفان کلا سکونت دارند. (از یادداشت مؤلف) (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 102).

گای لوساک. (اِخ) ژزف لویی گی لوساک. عالم فرانسوی متبحر در فیزیک و شیمی در شهر سن لئونارد نوبلا (هت وین [هُروی]) متولد شد. وی پس از فراغ از تحصیل در دارالفنون پاریس در آزمایشگاه برتوله به تحقیق مشغول گردید. و قانون انبساط گازها را که به نام خود او (قانون گای لوساک) مشهور است کشف کرد. در سال 1804 م. بمنظور کاهش شدت پیل مغناطیسی زمینی دوبار با بالن، تا چند کیلومتر ارتفاع صعود کرد (نخستین بار با بیو و بار دوم تنها) در سال 1816 به سمت استاد شیمی در دارالفنون پاریس منصوب شد سپس به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه نائل آمد و بعد به نمایندگی پارلمان فرانسه انتخاب گردید. (1778- 1850 م.).

اثری. [اَ را] (ع ص) مرد بسیارمال. مقابل ثَروی، زن بسیارمال.

اثری. [اَ ث َ ری ی] (ع ص نسبی) منسوب به اثر. (منتهی الارب). منسوب است به اثر که بمعنی حدیث و طلب آن و تبعیت از آن میباشد. (سمعانی). محدّث. اخباری: حسین اثری بن عبدالملک. عبدالکریم اثری بن منصور.

اثری. [اَ را] (ع اِ) نامی از نامهای مردان.

اثری. [اُ را] (ع اِمص) اسم مصدر از اُثرَه.

ابن اثری. [اِ ن ُ اَ] (اِخ) رجوع به ماشأاﷲبن اثری شود.

(اسم) گاییدن: مدتی بود تا که گای نداشت پسری راست کرد و جای نداشت. (حدیقه)

انگلیسی مهار سر تیر

دگرگون کردن خویش چیزی بسیار برتر از بزرگ منشی و شرافت است؛ دگرگونی درونی همیشگی است که شما را از بند همه ی احساسات پست و ناچیز آزاد میکند.

نخستین گام برای برخورداری از آزادی، شهامت نه گفتن به درخواست های خاموش دیگران است.

طبیعت ما کالبد روانی یادبودها و دانستنیهایی است که بر پایهی شرایط اجتماعی و اقتصادی و مذهبی بنا شده است.

ترسیدن از اینکه ممکن است دیگران را آزرده کنید، به هیچ وجه خوشایند نیست.

آنچه شما در مناسبات تان با دیگران به دنبالش هستید، چیرگی یا امر و نهی کردن بر دیگران نیست، بلکه چیرگی بر خودتان است.

جستجوی احساس پایداری و ثبات شخصی به روشی که دیگران در مورد شما می اندیشند، مانند این است که بکوشید از باد، مجسمه بسازید.

پابرجا و استوار روی زمین درون خودتان بایستید، حتی اگر احساس میکنید ممکن است روی زمین بیفتید؛ به جای اینکه اجازه دهید دیگران شما را با خود ببرند.

برای اینکه تا ماورای وجود خود پیش بروید، ابتدا باید خودتان باشید و برای این کار به درک و فهم ویژهای نیاز ندارید. تنها کافی است اراده کنید که خود را همانگونه که هستید، ببینید.

ترس، به راستی چیزی نیست، مگر واکنشی محدود کننده که ما همیشه آن را با سپر بلا اشتباه گرفتهایم.

هر کاری از ما سر بزند که بخواهیم خودمان را در چشم دیگری، نیرومند نشان دهیم، به راستی، از دیدگاه آن فرد، ناتوانی به شمار میآید.

شما هرگز از فردی دیگر بیم نداشتهاید. تنها چیزی که همیشه شما را میترسانده، دیدگاههای خودتان در مورد آن فرد بوده است.

زندگی است که می خواهد سرنوشت شما باشد.

طبیعت شما همانا بخت و اقبال شماست، بنابراین، بخت بهتر با دگرگونی خویشتن آغاز میشود.

همیشه پاداش برترین خرد و نیروی درونی، متوجه کسانی است که به گونه ای دل به دریا میزنند.

با تلاش نابخردانه برای گرفتن هر گونه پاسخی، تنها پاسخ های نابخردانه خواهید گرفت.

دل به دریا بزنید و دربارهی هرچه برایتان پرسش برانگیز است، بپرسید. این عین زیرکی است.

هر کشفی در مورد ناتوانی های نامرئی [درونتان]، از راه رسیدن قدرت روحی بزرگتری را نوید میدهد.

بله گفتن از روی ترس، چیزی جز پشیمانی در بر ندارد.

اگر از شرایط دلهرهآور آگاه باشید، به جای اینکه از آن بترسید، برای همیشه ارتباط خود را با ترس قطع می کنید [=می بُرید].

اگر شیوه ی نگریستن خود را به زندگی دگرگون کنید، زندگیتان دگرگون میشود.

هنگامی که هدف نهایی شما دگرگونی و تغییر شکل باشد، دیگر هیچ گامی بیهوده به شمار نمیرود.

توانایی راستین، همانا گل دانایی و خرد است، اما بذر آن، کردار شماست.

هر گونه رنجش و دلخوری، تنها سبب جنگ اعصاب خودتان است... نه جنگ اعصاب کسی که شما را رنجانده است.

حالتهای خشمناک درونی هرگز در پی راه حل نیستند؛ آنها تنها در پی دلایلی هستند که بر حق بودن خود را ثابت کنند.

اگر از بیم نادان جلوه کردن، وانمود کنید که چیزی را فهمیدهاید، درحالی که این گونه نیست، میتوانید مطمئن [=آرامنده] باشید که در همه ی دوران زندگی خود، فریبندهای ترسو باقی خواهید ماند.

اگر دلتان میخواهد بدانید چه چیز ابدی است، جرأت به خرج دهید و به گونه ای زندگی کنید که انگار همه ی زمان دنیا را در دست دارید.

جرأت پیشروی داشته باشید، حتی زمانی که میترسید.

درست همان گونه که در روزی هموار و آفتابی میتوان دوردستها را دید، درک تازه نیز در ذهن آرام شکوفا میشود.

همه ی تردیدها و بلاتکلیفیها، فراخوان ویژهی زندگی برای ورود به هر چیز تازهی پر رمز و راز است.

بیاموزید با دوری از تجسم آنچه شما را پریشان کرده است، زندگی تازه و شادمانهای بسازید.

چنانچه اجازه دهید مسیر زندگیتان با چرخش دنیا نمایان شود، به این میماند که برای جهتیابی، عقربک روی قطبنما را بکار گیرید.

زیباترین پردهی نگارین دنیا با یک نخ از هزاران نخ، آغاز شده و پایان می یابد.

اثری از محمدصادق خرازی

اثری از افکار بزرگ

1493